Donderdag 17 juni 2021

We trekken er een uur voor uit om bij het Herinneringscentrum Westerbork te komen. Dat is maar goed ook, dat we het zo ruim genomen hebben. Daar wij gebruik maken van een knooppuntenroute is verdere wegbewijzering niet aanwezig. We hebben dus wat moeite om er te komen, maar we zijn op tijd. De tickets moeten uit onze telefoon gescand worden. Nadat de WiFi van het centrum wordt aangeroepen, is het eenvoudig de tickets te scannen. We zien in het museum het hele verhaal van kamp Westerbork aan de hand van foto’s, brieven, tekeningen en voorwerpen.

Er hangt een gedicht van Ida Vos. Zij is ook degene die het initiatief genomen heeft, voor het noemen bij naam van alle 102.000 via Westerbork gedeporteerden. We kregen ook een gratis boek mee over dit namen noemen.

We zien verschillende koffers met inhoud (datgene dat men slechts kon meenemen). Er staat een mooie beeldengroep. We gebruiken in de ruimte naast het centrum een kleine lunch en gaan daarna op pad naar het eigenlijke kamp Westerbork. Het zit ons niet mee. Wij moeten pijlen volgen, maar die houden al heel gauw op. Het zal wel een combinatie van factoren zijn vandaag, maar wij rijden zo maar 10 km te veel. Via een voetpad komen we er dan toch.

Hier zien we het huis van commandant Gemmeker. Ze hebben het verpakt in glas om het te conserveren. Tot 2007 is dit pand nog bewoond geweest door particulieren.

We zien op het terrein twee wagons en een deel van een barak, een wachtoren achter prikkeldraad en het grote monument.

Hier liggen naar Joods gebruik steentjes bij een monument. Bij het verlaten van het terrein kijkt Ellen nog even om en ziet dan het bord, waarop staat: geen doorgang. Daarom zijn wij een andere kant opgegaan met 10 km extra. Gedeeltelijk verspreid over het kampterrein en daarbuiten zien we satellietschotels van Astron  Radio Sterrenwacht

Door de bossen en weilanden rijden we terug naar de camper. Het was bloedje heet vandaag. Maar desondanks hebben we vandaag toch  maar liefst 45 km gefietst.