Zaterdag en zondag 22 en 23 juni 2024

We zien in de wegenatlas dat ook Douai groen onderstreept is en bovendien ligt het op onze route. Ook de afstand is goed te doen. We krijgen wel veel regen onderweg. Tegen vier uur komen we in Douai aan, waar het op de beoogde parkeerplaats wel even zoeken is. Bij navraag bij een buschauffeur van een navette worden we goed verwezen en zijn we maar 100 mtr van de CP verwijderd. Alle faciliteiten voor een CP worden hier gratis aangeboden tot stroom toe. Alleen de TV-ontvangst zal het niet worden, omdat we onder de bomen staan. (zoveel missen we daar met bijna alleen maar herhalingen ook niet aan).

We lopen naar de VVV voordat die sluit voor een stadswandeling die ook hier in het Nederlands is. De vertaling is goed gespeld (in tegenstelling tot die van Evreux, die wemelt van de fouten). De VVV huist in Hôtel du Dauphin, gebouwd in de 18e eeuw.

  

Dan lopen we naar het Belfort en het stadhuis. Wat een juweeltjes zijn deze gebouwen samen.

In de 13e eeuw begon men hier met een markthal voor stoffen. Deze werd in 1463 uitgebreid met een voorloper van het Belfort Tussen 1470 en 1475 heeft men de kapel er aan gebouwd, die nu de ontvangstzaal voor chique gelegenheden is. In de 17e en 18e eeuw heeft men het gebouw steeds meer in gotische stijl verbouwd en vergroot. Aan de achterkant is een prachtig hek. Belfort en stadhuis samen zijn onlangs tot cultureel erfgoed van de Unesco benoemd. Het Belfort is 61 mtr hoog. Het klokkenspel bestaat uit 62 klokken en speelt nog steeds ieder kwartier.

Aan de ramen van het Belfort zie je leuke duiveltjes.

  

We lopen wat verder door de stad en komen bij de ophaalbrug over de Scarpe. Grappig is om te zien dat bij de barrage er schuin onder twee lagen water naar beneden komen, zonder elkaar te raken. Je kunt door de bovenste stroom heen de onderste stroom zien. Er achter is een sluis die niet meer functioneert.

 

In een van de zijstraten zien wij Hôtel de la Tramerie.

Dit hôtel is gebouwd in 1649 in de Douaise stijl: zandsteen voor de funderingen, baksteen voor de muren en steen voor de decors. Dit voormalig stadspaleis, dat toebehoorde aan een brouwer, is het perfecte voorbeeld van de Vlaamse invloed voordat Douai Frans werd.

Morgen gaan we verder met de wandeling want nu begint het te regenen.

Na een behoorlijke nachtrust worden we wakker met een zonnetje. We ontbijten snel en gaan op pad voor de rest van de wandeling.

 

Als eerste komen we langs Porte Valenciennes, gebouwd in 1453. Dit was één van de belangrijkste toegangspoorten van de stad. Hier dichtbij staat de Notre Dame.

Dit is de oudste kerk van Douai, als kapel gebouwd in de 12e eeuw. De kerk werd in deze grootte voltooid in de 15e eeuw, maar is meerdere malen vernietigd. De restauraties na WOII hebben sinds 1980 de kerk het huidige voorkomen gegeven. De kerk is opnieuw gesloten voor een restauratie, die maar liefst € 2.930.000,- mag kosten.

 

Daarna lopen we naar de kapittelkerk St-Pierre, de grootste kerk van het departement. Er is een dienst aan de gang, zodat we niet naar binnen kunnen. Het is een heel imposant gebouw om te zien.

 

Daarna lopen we door naar het paleis van justitie.

In 1714 installeerde het Vlaamse parlement (Douai behoorde toen tot Vlaanderen) zich in het voormalig klooster van Abdij Marchiennes. Boven in de zijgevel met de bogen zie je nog openingen naar de graanzolders. De voorkant van het gebouw ziet er meer classicistisch uit.

 

We lopen een groot stuk langs La Scarpe tot we bij Hotêl Dieu komen.

 

Dit voormalige ziekenhuis is in 1628 gebouwd om de arme bewoners van Douai in onder te brengen. Na opening in 1970 van een nieuw ziekenhuis, wordt dit gebouw door plaatselijke verenigingen gebruikt.

Dan gaan we naar het Kartuizerklooster. Dit is thans een museum voor kunstwerken van tussen de 15e en de 18e eeuw.  Wij lopen terug de stad in waar een leuke loop georganiseerd is voor kinderen en hun ouders. Elk groepje lopers wordt door een stel enthousiaste vrijwilligers op de fiets begeleid. Zelfs het wachten voor een stoplicht wordt door deze vrijwilligers tot een happening verheven. De vrijwilligers hebben het er maar druk mee, want er zijn een aantal kinderen dat iedere keer ontsnapt en weer terug gehaald moeten worden. Na croissants gekocht te hebben, lopen wij het laatste stukje naar de camper. We drinken nog een kop koffie en vertrekken dan naar de CP van Gavere in België (niet ver van Gent). Daar zijn op de CP nog twee plekken vrij, we zijn dus mooi op tijd.