Dinsdag 7 mei 2024

We zijn klaar voor vertrek. Nu komt het: we krijgen de poort niet open, we zitten nu zelf in de sores. Als Ellen een telefoongesprek met een vriendelijke man, die gelukkig Engels praat, heeft gehad, blijkt dat onze eerste betaling voor twee dagen niet gepakt had. Als we de bank er op na kijken, klopt dit helemaal. Na nog een keer € 10,- op de kaart te zetten (Internet gaat er nog een paar keer tussenuit) kunnen we eindelijk het terrein verlaten. Anderen, die het gadegeslagen hebben, juichen met ons mee. Een aardige Franse dame fungeert eventueel nog als backup als Ellen er met de telefonist niet uitkomt. Ze had ook nog een goede tip voor een app van de Étappe waardoor je niet meer afhankelijk bent van het internet bij iedere Étappe machine. Blij rijden we weg naar St-Remy-sur-Orne. De camperplaats staat direct aan de Route la Francette. Zo dicht hebben we nog nooit er opgezeten. We pakken gauw onze fietsen en rijden naar het punt waar we zondag gestopt zijn.

We komen langs een mooi huis naast de barrage. Iets verderop zien we de Pont de la Mousse. Als je de brug daar oversteekt over de Orne, kom je bij een restaurant. Na Thury-Harcourt moeten we door een tunnel.

Wij fietsen door en zien dan een bordje van een overweg van de Velotrain. De karretjes staan klaar op ons eindpunt van vandaag, Pont du Coudray. Daar eten we onze boterhammen op. We beginnen aan de terugtocht.

Ineens zien we een hele grote slak met een schelp op zijn rug. We fotograferen de slak met een euro erbij om te laten zien hoe groot hij is. Iets verderop liggen een paar Nederlanders op het fietspad om een grote rups van wel acht cm te fotograferen. Wij blijven natuurlijk niet achter en fotograferen hem ook. Nadat we door de goed verlichte tunnel Hom gereden zijn, komen we bij Thury-Harcourt, waar we naar het dorp rijden.

We komen langs het kasteel van Harcourt.

In 1635 kreeg baron van Harcourt van Lodewijk 14e toestemming om een kasteel te bouwen. De baron was namelijk de bestuurder van Normandië. Bij het bombardement van juni 1944 is er niets beschadigd aan het kasteel, maar op 12 augustus 1944 hebben de Duitsers bij hun terugtocht het kasteel in brand gestoken. 15.000 vaak zeldzame boeken, veel schilderijen en archieven zijn verloren gegaan. Alleen de façade bleef staan.

We rijden verder naar de supermarkt vanwege de komende feestdagen (Bevrijdingsdag en Hemelvaart.

We keren om en komen dan bij Relais de la Post. Hier wisselden de postkoetsen van paarden. We zakken de helling weer af naar de route de la Francette.

We zien een huisje beschilderd met een grote karper. Ellen  probeert  bij de VVV jetons voor elektriciteit te krijgen. Na het bellen door een medewerker van de VVV naar het gemeentehuis blijkt dat we de jetons gewoon aan de paal op de CP gekocht kunnen worden. De medewerker komt nog even langs om te kijken of het goed is gegaan. Na een kop thee rijden we naar het dorp om te kijken wat voor gebouwen en winkels er zijn.

Het gemeentehuis valt op omdat er aan beide kanten een schooltje is aangebouwd, één voor meisjes en één voor jongens. Van oudsher vind je in dorpen een jongensschool aan de ene kant en een meisjesschool aan de andere kant van het gemeentehuis.

Als we terugkomen, fotograferen we de oude ijzersmelterij die bij de mijn hoorde. Hier dankte vroeger St.-Remy zijn rijkdom aan. We rijden vandaag 44 km.