Zondag 7 mei 2023

Omdat het weerbericht voor de morgen niet zo denderend is, doen wij het het lekker kalm aan. Na de lunch gaan wij een rondje Wemeldinge doen.

We fietsen eerst naar de Maartenskerk (ca 1200). Deze is nu praktisch buiten het dorp gelegen. Na een dijkdoorbraak hebben ze het dorp iets verderop op een zandrug weer opgebouwd (Dorpsstraat). De huizen werden aan deze dijk op de zandrug gebouwd en je kunt nu nog zien dat de tuinen aan de achterkant een stuk lager liggen. Tussen de gewone huizen kwamen kleine steegjes met huizen voor de armen, opgebouwd uit oude stenen die men gevonden had.

De namen van die steegjes bestaan nog wel, de huizen cq krotten allang niet meer. Het centrum verplaatst zich steeds meer naar de haven omdat daar ook de werkzaamheden plaatsvonden.

De Dorpsstraat heeft aan weerszijden leilinden staan. In deze straat waren de voornaamste winkels en huizen van notabelen. We vinden hier de smidse met een travalje voor de deur. Hierin werd een paard van nieuwe hoefijzers voorzien. We zien een logement, het huis van de dokter en het voormalig gemeentehuis. Alle genoemde gebouwen aan deze straat zijn tegenwoordig als woning in gebruik.

Bij de Maartenskerk staan nog wel wat woningen. Naast de kerk is een vliedberg (de hoogste van Zeeland). Dit is een soort terp waar men op vluchten kon, als het water te hoog kwam. We fietsen verder tot we bij de Oosterscheldedijk zijn. Hier lezen we een paar informatieborden. We rijden nu om de haven heen en zien dan in het water een beeld van een zeemeermin.

Dit beeld is gemaakt door Léon Vermunt. We rijden door tot aan het havenhoofd waar we een poosje op een bank naar het water van de Oosterschelde kijken in de hoop nog wat bruinvissen te zien. Maar helaas, het is ons niet gegund. Wij gaan tot slot een kopje thee drinken bij onze medereizigers van de NKC-groepsreis “Een rondje Adriatische Zee” die in Wemeldinge wonen. Hier worden we hartelijk ontvangen.