Dinsdag 7 juni 2022
Het wordt een reisdag terug naar Split, zo’n 230 km rijden. Omdat de ferry vanuit Dubrovnik ineens niet vaart (gelukkig wel vroegtijdig bekend) moeten we terug naar Split. De reisleiding heeft zich in allerlei bochten moeten wringen om een oplossing voor elkaar te krijgen. Zij verdienen daarvoor heel veel hulde. Wij varen nu donderdag avond van Split naar Ancona waar we dan vrijdagmorgen om 08:00 uur zullen aankomen. We verlaten Dubrovnik weer over de tuibrug en rijden nu helemaal via de kustweg D8 richting Split.
Overal aan de huizen zien we prachtige bougainville. Wat een intense kleuren hebben die bloemen. We krijgen vlak na Dubrovnik een kleine opstopping,
tegenover het bord met de beste wensen voor een veilige reis is een auto total loss gereden. De politie heeft het er maar druk mee. We rijden weer Bosnië in en uit en zien dan de nieuwe Pelješac brug.
Met de bouw van deze brug is men al in 2007 begonnen. In 2010 was het geld op en men hervatte de aanleg in 2018. De opening van de brug zal zijn eind 2022. Door deze brug hoeven de Kroaten niet meer door Bosnië – Herzegovina. Dat is vooral voor de bevoorrading van Dubrovnik van belang. We komen nu weer bij de Neretva-delta.
Langs de hele weg zijn er veel stalletjes met lokale producten, zoals fruit, wijn en olijfolie. Niet lang hierna komen we bij een mooie parkeerplaats bij Baƈina, deze zijn niet zoveel aanwezig richting Split. Dit komt omdat de weg uitgehouwen is in de bergen.
Vanaf de parkeerplaats heb je een mooi uitzicht op de meertjes. Wij nemen een lange pauze met een lunch.
Langs de weg staan heel veel bordjes die waarschuwen voor everzwijnen. De enige everzwijnen die we zien, staan gelukkig alleen op de verkeersbordjes. We rijden de D8 tot Omiš. Daar zetten we de camper op een grote parkeerplaats en lopen het stadje in. Het stadje was vroeger een piratenbolwerk. Met snelle boten veroverde men andere schepen en ging dan razend snel over de rivier weer terug naar de haven. Dit was een zeer lucratieve bezigheid. Het is leuk om er door heen te lopen.
Het oude centrum is autovrij en vergeven van kleine straatjes en steegjes, die zo maar ophouden. In één van de straatjes kopen we een lekker ijsje (het is nog steeds heel warm) en eten dat op de stoep van de kerk die toch gesloten is. In de haven liggen mooie boten. Als we naar boven de berg opkijken, zien we een fort. Dan lopen we terug naar de parkeerplaats en als we weer de D8 op willen rijden, geeft de navigatie precies de andere kant aan. Omdat we de plaatselijke situatie niet kennen, volgen we de navigatie. Deze voert ons een kloof in en daarna via veel haarspeldbochten hoog de bergen in. Uiteindelijk komen we weer op de D8, vlak bij de camping. Het is echt geen straf om deze route te rijden, want je ziet weer eens iets anders dan de kust. Op de camping staat een lekker windje, zodat de temperatuur hier meevalt.
