Maandag 28 maart 2022

Het is hier vanmorgen behoorlijk mistig. Tegen lunchtijd begint de zon te schijnen en we gaan dus pas na de lunch fietsen. Ten oosten van Denekamp komen we in het natuurgebied “Stroothuizen”. De landbouwers hier zijn uitgekocht, zodat hier geen mesttoevoer meer is en er is veel vruchtbare grond afgegraven, zodat de arme grond is blootgelegd.

Ook zijn de vennetjes weer teruggekomen. Er zijn veel zeldzame planten teruggekomen. We rijden in Nederland direct langs de grens.

We zien overal grensstenen en ook een commiezenhut. Vroeger werd er veel gesmokkeld en zat de douane in zo’n hut om de smokkelaars te betrappen. Deze hut is door de Heemgroep van Denekamp gerestaureerd.  We fietsen naar Lattrop, het verste punt van onze fietstocht.

De toren van de Simon en Judaskerk heeft een beetje vreemde vorm. Op de terugweg over de dijk langs het Omleidingskanaal zien we een Rust wat puntje met het bordje “open” erbij. We moeten wel door een pas geïnjecteerd stuk land rijden om bij het Rustpunt uit te komen. Wat een deceptie, de machine voor koffie en thee doet het niet. Zonder iets genuttigd te hebben, rijden we weer door de stront naar de dijk. In Denekamp doen we nog een boodschap.

Op het erf van boerderij bij de camperplaats staat een boom prachtig te bloeien. Vandaag hebben we 36 2/3 km op de fiets gezeten.