Woensdag 6 september

Klokslag 10 uur staan we bij de abdij op de stoep. We worden binnengelaten en krijgen een Nederlandse handleiding, waar wij heel veel informatie uit halen. De ingang is in de kerk. We komen meteen in de kloostergang terecht. Deze is belegd met rivierstenen.

De overdekte gang maakt het mogelijk toch buiten te kunnen zijn. De nonnen konden hier brevieren en zich verbonden voelen met hemel èn aarde. Aan weerszijden van de gangen zijn gebouwtjes die als opslagplaats dienen. Wat geschiedenis :

Robert de Turlande, pastoor in Brioude, werd geïnspireerd door de Benedictijnen. Hij heeft in de 11e eeuw in La Chaise-Dieu een Benedictijner klooster gesticht. Vooral het pragmatische trok hem aan, werken naast bidden. Hier was echter geen plaats voor vrouwen. Daarom heeft hij in Lavaudieu een priorij voor vrouwen gevestigd op dezelfde grondslagen. Zoals ook op de kapitelen van de zuilen te zien is, waren de drie kloostergeloften: armoede, gehoorzaamheid en kuisheid. Verder werden de kapitelen opgesierd met bloemen en dieren. Vrouwen mochten geen boeken schrijven of kopiëren, maar wel illustraties maken. Verder waren de bezigheden van de nonnen borduren, naaien, lesgeven, geneesmiddelen maken en het opslaan van de oogst en de wijn (ze hadden grote landerijen en wijngaarden in hun bezit). In de middeleeuwen hadden alle nonnen gelijke rechten en de priores werd uit hun midden gekozen. In 1516 sloten Paus Leo X en Koning Frans I het Concordaat van Bologna. Nu benoemt de koning de priores en mochten er in het klooster alleen adelijke dames wonen. Er waren ook dames die er de voorkeur aangaven naast het klooster te wonen met bedienden e.d. In de tuinen werden daarom huizen gebouwd (zie schets). Deze dames deden alleen nog maar goede werken.Tijdens de Franse Revolutie raakten allen die bij het klooster hoorden, alles kwijt, maar ze werden niet slecht behandeld, omdat zij goede werken deden.

Boven de kloostergang zien wij een bovengalerij die de toegang naar de kerk was, de enige manier voor de nonnen om in de kerk te komen en te verblijven (vaak ’s-nachts).

We komen in de refter en zien daar een fresco uit de 12e eeuw.

Hierop zie je twee zones. De bovenste is de hemel en daarop afgebeeld Christus met 4 evangelisten. Het onderste deel bevat Maria met de twaalf apostelen en twee engelen. Zij symboliseren de macht op aarde

Onder de fresco staat een grote dekenkoffer uit de 17e eeuw, die uit een van de aanleunende huizen kwam. Erop staat een beeld van St. Robert. Aan de muur hangt een Christusbeeld. Dit is niet het origineel. Hiervan hangt het hoofd in het Louvre en het lichaam in Amerika in een museum voor kloostergeschiedenis. Wat hier hangt is ook een beeld uit de 12e eeuw, dat men gekregen heeft van een klooster dat ging sluiten. Typisch 12e eeuws is dat de benen niet gekruist zijn en dat Christus ons met open ogen zachtmoedig aankijkt en niet zo wanhopig als in latere tijden.

Na nog een kop koffie in de camper, rijden we naar een camping in Langeac. De receptie is tot vijf uur gesloten, maar we kunnen de auto op de parkeerplaats bij de Allier parkeren en daar zitten we rustig in de schaduw te lezen en te haken tot vijf uur, want voor iets anders is het voor ons veel te warm (> 30ᵒ). Enkele andere wachtenden hebben dit geduld niet en vertrekken weer.