Zondag 4 juni 2023

Het weerbericht geeft aan dat het vanmorgen nog te doen is om te fietsen en dat het vanmiddag toch wel stevig gaat regenen en er staat een flits voor onweer bij getekend. Wij stappen daarom maar vroeg op de fiets. Maar het is koud en er staat een guur windje. We drinken een kop koffie tegenover het stadhuis op Esplanada de Lamartine. Het blijft zo koud en we zitten te bibberen op het terras. In de verte wordt het donker, zodat we besluiten om terug te rijden.

We maken nog een foto van St. Nicolaas die in een boog van de Saint-Laurentbrug staat. We zetten koffie in de camper en eten ons brood op en daarna gaat de zon steeds meer schijnen. We stappen weer op de fiets en we gaan opnieuw de Voie Bleue van Mâcon naar het zuiden rijden. Het wordt niet zo’n succes. Het begint al met een opbreking en daarna moeten we op de drukke weg fietsen omdat er geen fietspad is. Even verderop gaat de route verder over een aangestampt zandpad tussen de koeien door. Dat is nog niet zo erg, maar 1 à 2 km verder wordt het een bospad en daarna een grindpad. Zo willen wij onze rit niet voortzetten want al slippend en slingerend langs de kuilen, fiets je alleen maar voor je verdriet. Bovendien wordt het contact tussen de accu en het display van Pauls fiets meerdere keren onderbroken door het gerammel. Mede Nederlanders op de camping, die deze tocht morgen willen maken, hebben wij dit ten stelligste afgeraden.

Op de terugweg maken wij vanaf de brug Francois Mitterand nog een foto van Mâcon. Aan de overkant van de Saint-Laurentbrug ligt het dorpje Saint-Laurent. Met de zon erop is dat een mooi gezicht. Met vanmorgen erbij reden we 33 km.