Zaterdag 3 juni 2023

Vandaag gaan we Mâcon bezoeken. We laten de fietsen thuis en lopen naar het opstappunt van de gratis Navette (busje) een kilometer richting centrum Mâcon. Bij de bushalte komen we in gesprek met een Franse mevrouw die vol leuke verhalen over haar vroegere werk zit.

Ze heeft als kamermeisje gewerkt in Hôtel de Bourgogne. Ze is heel opgewekt en ze weet zelfs de hitte en de drukte in de bus nog grappig te maken. Bij het uitstappen wijst ze ons de weg nadat we eerst wel een kwartier nog naar haar verhalen geluisterd hebben. Bij het schoonmaken van de kamers in Hotel de Bourgogne was ze in staat om drie kamers per uur goed schoon te maken. Toen ze vier kamers per uur schoon moest gaan maken, heeft ze ontslag genomen. Ze had wel leedvermaak over het feit dat ze een tijd hun derde ster kwijt waren. We gaan bij een bakker koffie drinken en gaan daarna het tracé van de la plume volgen.

Dit is de ganzenveer waarmee Lamartine (schrijver uit Mâcon) zijn werken schreef. Het eerste gebouw dat de moeite waard is, is de kamer van koophandel. Daarna, als we de Quai Lamartine oversteken, zien we achter ons een groot mozaïek op de muur van een gebouw. Het is een hulde aan Lamartine, wiens standbeeld tegenover het stadhuis staat.

Naast het stadhuis zien we de gevel van de voormalige vleeshal., het is nu een restaurant.  Er is markt vandaag. Het is een hele grote markt.

Grappig vinden wij deze drinkende eend. Aangezien hier in Mâcon veel Islamitische vrouwen wonen, is veel van de markt op hen gericht. Dat is duidelijk te zien aan alle gekleurde stoffen die hier verkocht worden.

Er wordt op de kade reclame gemaakt voor de 40ste Ralley van Mâcon. Deze vindt plaats in het park naast onze camping. Dat is ook wel horen, maar gelukkig zo tegen de avond is het evement afgelopen.

We lopen de stad weer in en komen zo bij het oudste houten huis van Mâcon. Wonder boven wonder heeft dit houten huis in de loop der eeuwen alles doorstaan.

De wandeling stuurt ons nu naar de oude Saint Vincent. Daarvan staan alleen nog maar de twee torens en een stuk gevel. Iets verderop zien we een passage met archeologische vondsten uit Mâcon, zoals deze amphoren. Met veel passen en meten heeft men er een aantal in elkaar weten te zetten.

Als we verder lopen komen we bij Maison du Bailli. Dit was de baljuw, die vlak naast een toren van de muur woonde. Niet ver hier vandaan is een museum in het oude Ursulinenklooster. We lopen door naar Square de la Paix.

Aan de éne kant vinden we kathedraal St-Vincent en aan de andere kant Hôtel Dieu (oude ziekenhuis). Op het plein zelf vinden we het monument voor de gevallenen en de verzetstrijders.

Op de terugweg lopen we langs Hôtel Senecé. Het oude Franse woord hôtel betekent eigenlijk stadswoning van een adelijk persoon. De trompe l’oeuil van Lamartine is zo vervaagd dat er niet veel herkenbaars over is. Terug in centrum lunchen we bij de bakker, waar we ook koffie hebben gedronken.

Daarna bezoeken we de Saint Pierre. Deze heeft heel veel kapellen. Therese van Lissieux en de pastoor van Ars zijn ook van de partij. We laten ons door de Navette weer terugbrengen naar de bioscoop en wandelen dan verder terug over het terrein waar het ralleyevenement wordt gehouden.

Daar bewonderen we enkele ralleyauto’s. We gaan laat in de middag nog wel op de fiets boodschappen doen bij Auchan iets verderop.