Zondag 5 september 2021

Klokslag 12 uur stappen we op de fiets om richting Odoorn te fietsen. Ellen heeft een nieuwe route bedacht, waarvan we het grootste deel nog niet gereden hebben. Tot onze verrassing zijn er in Odoorn veel terrasjes open. Wij maken er gebruik van door een kopje koffie te gaan drinken. De Peeze koffie uit Arnhem smaakt (natuurlijk) prima. We gaan op weg naar het eerste hunebed dat we vandaag willen bezoeken.

De D32 wordt gauw gevonden want deze wordt met een bordje langs de Borgerderweg keurig aangegeven. Dan rijden we terug naar Odoorn om de Margarethakerk te bewonderen.

Deze kerk, gedeeltelijk uit de 12e eeuw bevat stukken van hunebedstenen. In de 12e eeuw beschouwde men hunebedden als stenenvoorraad, die je zo maar kon gebruiken. Voor de kerk staat een beeldje van Gerrit Santing “Oti en kleinkind”. We rijden richting Valthe om op de Valtherzandweg te komen.

Dit is één van de oudste wegen van ons land, ruim 5000 jaar oud. Deze maakte deel uit van de handelsweg van Coevorden naar Groningen over de Hondsrug. Op een zijweg hiervan zou ook een hunebed moeten zijn. Maar door het ontbreken van naambordjes en wegwijzers naar het hunebed, worden we door Google op het verkeerde pad gezet en moeten we een stuk om/terugrijden omdat we niet dwars door de landbouwvelden kunnen rijden. Het hunebed wordt uiteindelijk gevonden. Op één na zijn alle dekplaten verdwenen. Toch kun je de vorm van het hunebed goed zien. Naast het hunebed genieten wij van onze lunch.

Op weg naar het volgende knooppunt zien we een beeld van Petra Boshart, voorstellende hersenen die als een landkaart gelezen kunnen worden. We vervolgen onze knooppuntenroute door Valthermond, Nieuw-Weerdinge en Weerdinge naar Emmen. We rijden dwars door Emmen heen naar Noord-Sleen. Met het prachtige weer van vandaag was het geen straf om in totaal 45,5 km te fietsen.