Donderdag 12 mei 2022

We vertrekken al om half tien naar de stad.

Het eerst komen we bij le Puits Salé. Dit was het oerbegin van Lons le Saunier. Hier was een zoutbron, die voor belangrijke inkomsten voor de stad zorgde. Nog steeds gaat van hieruit door een ondergronds kanaal zout water naar de thermen. We rijden naar Place de la Comédie.

Hier bevond zich de wijk van de wijnboeren. Boven enkele deuren zie je een embleem van een druivenmes. Op het plein staat een oude wijnpers. Het plein is in 1985 gerestaureerd met kleurtinten van het zuiden. We rijden door naar Hôtel Dieu. De architect heeft zich laten inspireren door het ziekenhuis Saint Jacques in Besançon.

Alleen is het hekwerk hier in Lons echt niet bijgehouden, jammer het had zo mooi kunnen zijn. Het is nu behoorlijk in verval. In het voormalig stadhuis bevindt zich nu een museum. Voor het museum heeft men een fontein met liggende leeuwen geplaatst. Het gidsje dat wij volgen, heeft het over smeltende leeuwen,. Een Google foutje, want het zijn uit brons gegoten leeuwen. We gaan nu naar Place de la Liberté.

Men heeft de voormalige stadsgrachten gedempt en nu heeft men boven op de parkeergarage een leuk plein gemaakt met fonteinen. Op een hoek staat la Tour de l’Horloge. De stadsmuren zijn vroeger ook gesloopt, maar men heeft de stenen van de klokkentoren bewaard, om deze later weer op te kunnen bouwen. Op het plein drinken we koffie. We rijden naar de andere kant van het centrum naar het park waar de Lédonia Thermen zich bevinden. Lédonia is de oude naam voor Lons.

In het park vinden we ook een hoog spuitende fontein. Richting centrum rijdend, komen we bij het beeld van Rouget de Lisle.

Deze schreef het volkslied “La Marseillaise”. Het beeld is gemaakt door Bartholdi, die ook het vrijheidsbeeld van New York gemaakt heeft. Eerst heette het lied “strijdlied voor het Rijnleger”, maar in de zomer van 1792 werd het omgedoopt tot La Marseillaise omdat het toen door de troepen van Marseille werd gezongen tijdens hun intocht in Parijs. We rijden Rue du Commerce in.

De huizen in de middeleeuwen waren grotendeels van hout gemaakt. Na een brand in 1637, zijn de huizen in steen herbouwd. De stenen bogen waren er al en zijn niet vernietigd door de brand. De straatstenen lijken ook wel uit de middeleeuwen. Je rammelt bijna van je fiets af. In deze belangrijke handelsstraat bevonden zich ook verscheidene wijnhuizen. Een overblijfsel hiervan zien we aan de kant van straat, waar grote luiken zijn overgebleven, waardoor de wijnvaten onder in de kelder gerold konden worden.

Via een klein dwarsstraatje komen we bij Rue Perrin, waar heel veel restaurantjes zijn. Wij rijden terug naar Rue du Commerce voor de lunch. Maar daar staat zo’n lange rij dat we doorgaan naar Place de la Liberté om daar te gaan lunchen. Na de lunch rijden we terug naar de camping. We kunnen buiten zitten totdat een regenbuitje dit verstoort. De regen maakt het meteen benauwd. Tot overmaat van ramp breekt na negen jaar de spandraad in de hor van de schuifdeur, zodat deze niet meer gebruikt kan worden. We moeten hem zelfs vastplakken omdat de hor alle kanten uitzwiept.