Donderdag 22 juni 2023

We verhuizen van Nuits-St.-Georges naar de camping van Dijon. We hebben echt één van de laatste plaatsen, want als we door het hek gaan, staat het bordje “complet” er al. We zijn net op tijd om de elektriciteit aan te sluiten, want direct erna barst er een flinke bui los. Na de lunch is de bui over en kunnen we een klein wandelingetje maken.

We lopen langs de Ouche met zijn barrages en komen zo bij Lac du Kir. Dit was vorig jaar het beginpunt van onze Bourgondiëreis.

Een aantal jongeren krijgt les in het suppen. Wij lopen een poosje door over de fietspaden en komen weer bij ons beginpunt van de wandeling uit.

In het water zwemt een fuut. Hij schut zijn vleugels meerdere keren uit. Als we terug zijn op de camping, komt een medewerker van de camping samen met een brandweerauto naar de staanplaats naast ons. De brandweervrouw wordt in een pak gehesen compleet met gezichtsbescherming.

Ze slaat met een houweel de nodige keren in de grond. Wat ze open probeert te maken, weten we niet, we denken een wespennest. Maar er komt niets meer uit. Later horen we van een campingmedewerker dat het om bijen gaat. De rest van de middag blijft het buiig. Voor bij de eend die Ellen bakt voor vanavond, gaat Paul een bak frites halen. We staan voor de televisie te veel onder de bomen (Er is toch niet veel aan met al die herhalingen), maar met de wifi van de camping kunnen we toch nog selectief tv kijken.