Donderdag 29 juni 2023

We vertrekken vandaag naar Ville au Montois om de fam. Adam, onze verhuurder van ons vakantieverblijf in Landes, te bezoeken. Helaas ze zijn niet thuis. Vroeger dan gepland rijden wij naar Blegny bij Luik. De CP is op het terrein van de voormalige mijn van Blegny.

Hier kun je om 16:00 uur nog een rondleiding in het Nederlands krijgen in de mijn op 30 en 60 meter diepte.

In de hal staat een beeld van een mijnwerker. Onze gids is mijnwerker geweest in Beringen(B) ten zuiden van Eindhoven. Hij doet dit nu als vrijwilligerswerk, omdat hij het belangrijk vindt dat dit erfgoed behouden blijft met de verhalen. Blegny staat ook op de Unesco-erfgoedlijst omdat het de enige mijn in Europa is, waar je als bezoeker in de diepte kunt afdalen. We krijgen eerst nog een extra (stof)jas en een helm aangemeten. Daarna gaan we met de lift 30 meter lager. De gids vertelt ons over de herkomst van de mijnwerkers in de de loop der tijden en de mijnrampen die er in België hebben plaatsgevonden. Er bevonden zich in dit gebied 49 mijnen en men kan daarom in de omgeving veel afvalbergen zien. De Blegny-mijn was redelijk klein. Er waren hier hoogwaardige steenkoollagen, die echter tamelijk smal waren en scheef afliepen.

Hierdoor moest alles liggend en met de hand eruit gehakt worden. Wij krijgen zo’n schuine schacht te zien. De mijnwerkers die hier werkten tegen vaak hogere beloningen, moesten erg tenger/smal, maar wel sterk zijn. Veel mijnwerkers hadden last van echte mijnziektes, zoals TBC, stoflongen, gehoor- en gezichtsschade (10 tot 12 uur werken in het donker met weinig licht en ontzettende herrie zonder enige vorm van bescherming).

We krijgen het gereedschap te zien, dat door de mijnwerkers gebruikt werd. We gaan nu 30 meter naar beneden d.m.v. een trap met 128 treden.

Daar krijgen we een machine te zien die gaten in de rotsen boort en water in die boorgaten spuit. Aan de hand van de kleur van het water dat er uitloopt, kan men beoordelen of zich daar een steenkoolader bevindt. Is het water grijs, dan is het alleen rots, is het water zwart, dan zit er een steenkoollaag. De brokken steenkool werden eerst naar de wasplaats hoog in het gebouw gebracht. Vroeger werden de karretjes door kinderen en later paardjes naar de lift gebracht. Daarna werd dit overgenomen door een locomotiefje.

De kolen werden kleiner gemaakt en gesorteerd op grootte.

Het spoor in de mijn had een andere breedte dan het spoor buiten de mijn. Dit werd met een soort adapter opgelost. Bij elkaar was de rondleiding een kleine twee uur. We hadden met nog maar één ander echtpaar erbij bijna een privérondleiding. Fijn dat we hier ook met de camper staan. Want tegen vakantietijd en om 18:00 uur ’s-avonds nog een CP/camping te moeten bemachtigen, is geen pretje.