Vrijdag 17 juni 2022

Waar we al bang voor waren, wordt bewaarheid. We proberen op verschillende manieren van onze plek af te komen. Maar we kunnen de bocht niet halen. Elke keer zitten we vast tussen twee bomen, tot Ellen op het idee komt om de fietsen van het rek te halen en het rek op te klappen. Dit scheelt ongeveer 75 cm ruimte, die je tussen de bomen goed kunt gebruiken. Na een keer of zes heen en weer waggelen, zijn we eindelijk los. Paul rijdt tot aan de parkeerplaats van de receptie (hier is hij niemand tot last) en Ellen komt met de fietsen na. Het rek gaat weer naar beneden en we sjorren de fietsen erop. We kunnen vertrekken naar Comachio. Dit is een klein dorpje, ook wel Klein Venetië genoemd vanwege zijn kanaaltjes, bruggen en oude gebouwen.

Wij kunnen de camper even buiten het centrum gratis parkeren. Vandaar loop/fiets je heel makkelijk het oude centrum in. Als wij een selfie willen maken voor een verjaardagskaart, biedt een stel Duitsers aan om een echte foto te maken. We staan daarna nog een hele tijd met ze te praten.

We fietsen via een zijstraatje naar de Via San Pietro. Die eindigt een eind verder met een brug met trap. We moeten om verder te gaan nog een stuk omfietsen om bij het volgende bezichtigingspunt de Trepponti te komen.

Dit een brug met vijf bogen over drie kanalen, een waar kunststukje. Vanaf de Trepponti heb je zicht op de stenen brug Ponte di Borgo. Deze heeft een enkele boog. We rijden verder de stad in naar het Plein van de XX september.

Hier staat de kathedraal San Cassiano. Er was reeds een kerk in 708 gewijd aan deze heilige, maar het huidige gebouw is in 1740 ingewijd. Sint Cassian is de patroonheilige van de stad en omgeving. De klokkentoren ernaast is van een andere architect. In 1757, toen de bouw bijna klaar was, is de toren gedeeltelijk ingestort. Daarna heeft men hem niet meer zo hoog durven opbouwen. Deze kerk heeft een hele mooie koepel.

We rijden verder naar Palazzo Patrignani. Dit dankt zijn naam aan de familie die er woonde en ook de straat is naar deze familie genoemd. Iets verderop zien we het voormalige hospitaal van 1779. De ziekenhuisfunctie is pas in 1970 opgeheven. Nu is het een museum over de Po rivier en delta. We fietsen terug naar de camper en rijden vervolgens naar Porto Levante.

Van hieruit zou men de nodige vogels moeten kunnen spotten. Het is ons echter niet gelukt. Wel zien we aan de kant van de weg een dode das liggen. Ellen heeft wel een aantal flamingo’s in de verte gezien. We gaan dan naar de camping Miramare in Sottomarina , de laatste van deze reis. Deze ligt vlak bij Chioggia.