Vrijdag 20 mei 2022

Na een heerlijk rustige, maar warme nacht maken we ons klaar voor vertrek. De bestemming voor vandaag is Sirmione, ons bekend van een vorige reis. Er wordt op de A4 ter hoogte van Milaan hard gewerkt aan de weg. Dat wordt filerijden en het geheel zal zeker een drie kwartier oponthoud hebben opgeleverd. Nog iets anders over de Italiaanse tolweg. Voor een betaalde weg zijn de parkeerplaatsen veel en veel te klein. Op de meeste parkeerplaatsen kunnen maar zo’n 20 personenauto’s staan en als er 6 à 10 vrachtwagens kunnen staan, is het veel. Hoe moeten die chauffeurs zich kunnen houden aan het rijtijdenbesluit. De vele S.O.S.-plaatsen worden dan ook vaak door vrachtwagens ten onrechte gebruikt om een pauze te kunnen inlassen. Iets over één uur komen we op de CP van Sirmione aan. Hier moet wel weer een document als garantie worden afgeven, anders kunnen we weer vertrekken. We mogen niet eens vooruit betalen als garantie. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Wat een achterlijk gedoe.

Het hele camperterrein staat vol met populieren en veel pluizen dat dat geeft. De grond is er helemaal glad van en de beide levelers (om waterpas te kunnen staan) schieten zelfs onder de wielen van de camper uit. Maar goed dat Ellen niet voor de auto stond. Het is tevens een goede leer voor de toekomst, nooit vóór de auto te blijven staan. Als Ellen naar buiten gaat, doet ze zelfs haar mondkapje voor ter bescherming tegen de pluizen. Paul heeft er geen last van, maar die heeft dan ook geen hooikoorts.