Vrijdag 3 juni 2022

Vandaag worden we met de bus naar Split gebracht. Daar worden we losgelaten met een stadsplattegrond in de hand.

We stappen uit bij Plein Tudmana, waar we om drie uur ook weer opgehaald worden. We lopen rustig over de boulevard naar het Vocniplein.

Daar drinken we eerst een lekkere kop koffie en met daarbij een groot glas water, want zo tegen elf uur is het al bloedje warm.

We lopen verder over de boulevard totdat we bij het Diocletiaans Paleis komen. Dit paleis beslaat 7.5 ha in het vierkant. Binnen de muren vind je een complete stad. In de gewelven bevinden zich heel wat winkels.

Als we weer bovengronds komen “in het paleis” staan we op de Peristil. Dit is een groot plein, waar de kathedraal aan grenst.

Op de Peristil lopen een paar Romeinse soldaten rond om tegen betaling samen met jou op de foto te gaan en tevens reclame te maken voor een schouwspel om 12:00 uur. Wij gaan daarvoor al iets over half twaalf in de schaduw er voor klaar zitten. Dat is met deze warmte geen straf. Het schouwspel stelt niet zo veel voor. Er komen een aantal soldaten aantreden met een keizer en een keizerin. De keizer houdt een soort toespraakje in een voor ons onbegrijpelijke taal. En na de nodige keren "avé" geroepen te hebben, verdwijnt iedereen weer en na vijf minuten is het al weer over.

Wij gaan de kathedraal bezoeken, hij is van binnen niet zo groot, maar er is genoeg te zien. Er is een praalgraf van paus Ivan Pavao II, de nodige gouden beelden en mooie koorbanken.

Naast de kathedraal vinden we grote stenen sarcofagen. Op de toren zien we een middeleeuwse voorstelling van heiligen. We lopen de groentemarkt over en halen wat broodjes en lekkere donkerrode kersen. We lopen even door naar een parkje om daar in de schaduw te gaan zitten eten.

We nemen de tijd en gaan dan door de Noorderpoort weer terug het paleisterrein. Overal zien we leuke steegjes en doorkijkjes.

We lopen ook langs het voormalig stadhuis, een mooi en goed onderhouden gebouw. Dan lopen we terug naar het Vocniplein om daar nog een keer koffie te drinken. Leo en Laura komen bij ons aan het tafeltje zitten. Met z’n vieren lopen we terug naar het opstappunt van de bus. Iedereen is er vroeg genoeg om in de bus te kunnen stappen. Op straffe van boete heeft iedere bus maar heel krap de tijd om zijn passagiers in en uit te laten. Onze groep houdt zich er keurig netjes aan. De terugreis duurt door de spits veel langer dan de heenreis.