Woensdag 29 augustus 2021

De dag begint al met regen. Het weerbericht geeft aan dat na éen uur het even droog zal zijn. We vermaken ons wel tot die tijd. Maar om éen uur is het bij lange na niet droog. We besluiten dan om op te gaan ruimen en toch te vertrekken. Als Ellen de camper uitstapt om het elektriciteitssnoer op te ruimen, staat ze al aardig in het water. Paul is dus extra voorzichtig met het wegrijden en schakelt ook meteen een soort sperdifferentieel in. Maar het is al te laat, de wielen graven zich alleen maar in. We kunnen niet voor of achteruit. De eigenaar van de camping is ergens anders aan het werk, maar wordt door zijn dochter te hulp geroepen. Hij weet met behulp van betonijzervlechtwerk de kuilen te overbruggen en met wat kunst en vliegwerk komen we uit de prut. Paul moet wel meteen doorrijden tot aan het straatje om niet weer te stranden. De eigenaar helpt zelfs nog met het schoonmaken van onze rijplaten die natuurlijk dik onder de modder zitten. In alle drukte vergeten we foto’s van dit gebeuren te maken. We zijn hem zeer erkentelijk dat hij zich even uit zijn werk heeft kunnen vrijmaken.

Bij de parkeerplaats van Heerde (ons wel bekend) maken we alsnog een foto van de overgebleven zut aan de camper. Omdat we laat uit Tuk vertrokken zijn, komen we natuurlijk ook in de spits terecht. I.p.v. de A12 op te rijden, gaan we langs Moscowa (Waterbergseweg) en de Bosweg en de Laan van Presikhaaf verder naar huis. Het is kwart over vijf als we thuiskomen. Als het weer het toelaat, gaan we toch weer op pad, Overijssel verder verkennen.